Ni hao! ( Ernst, een nieuw verhaal, speciaal voor jou ;) ) !!

Wat we verwacht hadden is gebeurd, de eerste twee weken zijn met een sneltreinvaart voorbij gegaan! Op dit moment zijn we in Xi'an, een grote stad die vrij centraal in China ligt. Maar laten we eerst vertellen wat we allemaal meegemaakt hebben de afgelopen week.

Na de twee dagen in Terelj NP, zijn we door onze gids naar Ulaan Baatar (UB) gebracht. Die middag zijn we meteen op zoek gegaan naar een van de bekendste Boeddistische kloosters in UB; Gandanteghenling Monastry. Het duurde even voordat we een goede manier hadden gevonden om over te steken..wat blijkt; je moet gewoon lopen als je naar de overkant wilt. Er is namelijk niemand die stopt voor rood licht, iedereen rijdt gewoon de kant op waar hij of zij heen wilt en claxoneert er goed op los. Dat was dus even wennen ;). Aangekomen bij het klooster, bleken we niet de enige mensen te zijn, het was enorm druk! Wat we onderweg er naartoe ook al meemaakten, gebeurde daar ook; iedereen bekeek ons. En niet heel vluchtig of een beetje stiekem, nee, gewoon blijven staren alsof we van een andere planeet komen. We zagen al snel dat we de enige ' westerse' toeristen waren, ook dat was dus even wennen. Maar gelukkig was daar een behulpzame man die ons de kassa aanwees...al bleek enkele minuten later dat alleen wij moesten betalen en de plaatstelijke bewoners niet, maar dat hebben we maar voor lief genomen ( het kostte gelukkig maar € 2,25 pp ). Het klooster bestaat uit een complex met verschillende tempels dus deze hebben we allemaal bekeken, al sprong er eentje uit volgens ons, die met een grote gouden Boeddha van zo'n twintig meter hoog, heel mooi! Na dit bezoek hebben we wat te eten gekocht en lekker geluierd op de kamer ( en kleding gewassen :) ).

De tweede dag in UB zijn we naar het National Museum of Mongolia gelopen. Daar aangekomen moesten we buiten even wachten omdat er een of andere ceremonie aan de gang was. Al snel kwamen er wat meisjes (er ook stond schoolklas te wachten) van een jaar of elf naar ons toe met de vraag of ze naast ons mochten zitten. Het duurde niet lang of de hele klas stond om ons heen. Ze vuurden allerlei vragen op ons af ( Where are you from? Are you married? Do you have children? Can you swim? ). Het schattigste was nog wel een jongetje die tegen Debbie zei: ,,You are very beautiful'. Ook vonden ze onze ogen erg mooi, heel leuk om te zien dat ze zo ontzettend nieuwsgierig zijn en alles willen weten van andere landen en culturen. Nadat ze ons op de foto gezet hadden ( wij zijn helaas vergeten om foto's van hen te maken ), zijn we het museum ingegaan en hebben we nog wat rondgelopen in de stad. Daarna vroeg gaan slapen want de volgende dag moesten we vroeg op voor het vervolg van de treinreis!

Het bleek dat we samen met Fokkejan en Andrea ( onze Ger-kamp maten ;) ) in de coupe zaten, erg gezellig dus! Deze keer sliepen we maar één nacht in de trein, dus dat ging snel voorbij. Ook de grensovergang ging gelukkig goed, al duurde het wel weer erg lang ( een dikke zeven uur), dit kwam mede doordat het onderstel van de trein gewisseld moest worden. Ja, dat lezen jullie goed ;), de breedte van het spoor in China is anders, dus werden de wagons één voor één omhoog getakeld en werd er een ander onderstel onder geplaatst. Dit alles gebeurde terwijl iedereen gewoon in de wagon zat, ook dit was een aparte ervaring! Aangekomen in Beijing stond onze gids op ons te wachten, Cindy (wat overigens haar Engelse naam is ;) ) : ,, Welcome to China. Welcome to Beijing' (en dit op een toon alsof het ingesproken was op een bandje..). Zij bracht ons naar ons hotel en onderweg vertelde ze ons wat leuke feitjes over Beijing. Het hotel bleek in een 'hutong' te liggen (dit is een woongebied met kleine straatjes waar piepkleine winkeltjes, restaurantjes en huisjes in gebouwd zijn). De dagen in Beijing hebben we gevuld met bezoeken aan De Verboden Stad, Plein van de Hemelse Vrede, Het Zomerpaleis, diverse hutongs, en natuurlijk de Chinese Muur. Vooral de laatste was toch wel erg mooi om te zien en om op te lopen. Er worden diverse tours aangeboden, maar wij besloten om het zelf te gaan doen, en het is goed gelukt! Het scheelde nogal veel geld; wij hebben in totaal € 15,00 betaald in plaats van € 130,00 met een gids, en dat terwijl het makkelijk zelf te doen is met de metro en de bus. We vonden het ook al erg leuk om gewoon door de straten van Beijing te lopen, de mensen zijn allemaal erg vriendelijk, de huizen en andere gebouwen mooi om naar te kijken en overal ruikt het lekker naar het eten dat bereid wordt. Het eten is trouwens totaal anders dan de Chinese maaltijd die je in NL krijgt. Het zijn zulke andere gerechten en andere kruiden, echt ontzettend lekker, echt een aanrader! Ook voor de prijs van het eten is het de moeite waard om naar China te gaan; we zijn met Fokkejan en Andrea uit eten geweest en we waren, voor vier personen, inclusief drankjes, € 10,00 kwijt. Meike, Niels en andere Mac-liefhebbers: in China hebben ze een bezorg-Mac!!

De treinreis van Beijing naar Xi'an begon gisteravond en duurde 'maar' 13 uur. We kwamen terecht in een wagon met alleen maar mensen uit India, die in totaal met een gezelschap van 85 personen verspreid in de trein zaten. Wij zaten samen met een echtpaar die ons direct allerlei hapjes voorschotelden, superlief! En het was ook nog eens ontzettend lekker. We zijn vanochtend aangekomen op het station in Xi'an en zijn direct weer een bus ingestapt om naar het Terracotta Leger te gaan. Dit is een 'leger' van zo'n 9000 krijgers, paarden etc die gemaakt zijn van terracotta, om de eerste keizer van China destijds te beschermen. Het was erg indrukwekkend om het leger te zien, al hadden we er wel iets meer van verwacht en was het jammer dat er omheen tientallen winkeltjes zijn die stuk voor stuk dezelfde 'mooie' souvenirs verkopen. (Bas en Carlijn, erg handig die oude college-kaarten ;) ).

Zo, nu hebben we weer genoeg verteld, op naar het volgende avontuur!

Liefs Wim en Debbie