Daar zijn we weer!! Dit keer met nog een klein gedeelte China en een groot gedeelte Maleisië

.

De laatste dag in Xi'an hebben we niet veel meer gedaan dan rondlopen door de stad. We hebben een tijdje door de moslim-wijk gewandeld, wat al een hele beleving was..hier kon je als je goed zocht, een hele koe kopen (wel in delen, maar dan ook ALLE delen .. ). 's Avonds hebben we wat Chinese gerechten geprobeerd in een restaurant, waar we door 6 (!!) mensen bediend werden, wederom erg lekker! De volgende ochtend de tassen weer ingepakt en op weg gegaan naar het treinstation. Bij het naar binnen gaan van het station wordt je helemaal gecheckt, dus dit duurde eventjes, maar eenmaal binnen hebben we heerlijk gegeten bij KFC dat mocht wel een keertje

. Het wachten op de trein duurde ook weer een tijdje, maar we vermaakten ons prima in de wachtruimte. De Chinezen die ook aan het wachten waren ook, we werden weer goed bekeken, want alweer waren we de enige westerse toeristen..heel bizar voor zo'n grote stad. Eenmaal in de trein zagen we dat we een Chinese jongeman als coupe-maat hadden. Helaas sprak hij geen Engels en wij nog steeds geen Chinees, dus we gaven het alledrie al snel op, ondanks het Point-It boekje en een Chinees woordenboekje. We zijn lekker gaan lezen en relaxen en op tijd gaan slapen, want de trein zou om 05:30 aankomen in Chengdu. Aangekomen in Chengdu moesten we op zoek naar een bus die ons naar het vliegveldkon brengen. Na zo'n twintig keer de verkeerde kant op gelopen te zijn, vonden we eindelijk de bushalte. Hier stonden we met een groepje Chinese toeristen die aangename geluiden maakten; een vrouw van onze moeders leeftijd begon eens lekker haar keel te schrapen. Dat is toch iets waar we niet aan konden wennen in China, jong of oud, man of vrouw, allemaal maken ze vieze geluiden en lijken trots te zijn op de groen gekleurde fluimen die op de stoep belanden.

Maar goed, na een korte busreis konden we uitstappen bij het vliegveld. We hadden al snel ons plekje gevonden waar we konden wachten, we zaten er al om 07:00, ons vliegtuig zou pas om 14:55 vertrekken....dat was een lange dag! Ook deze dag zijn we goed doorgekomen enrond 19:15 landden we op het vliegveld van Kuala Lumpur (KL). Toen we het vliegtuig uit stapten voelden we meteen al dat het lekker warm was, heerlijk!! Na de paspoortcontrole, het krijgen van een visum (niet meer dan een stempeltje en een sticker) en het ophalen van onze tassen, konden we op zoek naar onze slaapplaats. Inderdaad, op zoek.. We hadden hier nog niets geregeld dus moesten voor het eerst echt gaan zoeken naar een bed. En dat viel niet mee; een nieuw land, laat in de avond, moe en geen idee hebben waar we heen moesten. Uiteindelijk een bus gevonden die ons af zette bij het treinstation. Deze bracht ons naar het centrum van KL. We hebben een aantal hotels/hostels geprobeerd (het was weekend, dus alles zat vol..) en bij de vijfde was het raak, ze hadden een kamer voor ons! En wat voor één! Het was een kamer op de bovenste verdieping, met een bed die bijna uit elkaar viel, een douche die de wc nat maakte, en een airco (dat dan weer wel

) waarvan we dachten dat 'ie op zou stijgen. Het was dus heel erg wennen voor ons, dat begrijpen jullie !

Na de nacht slapen (nou ja, we zijn zo ongeveer om de 5 minuten wakker geworden van alle herrie..) zijn we ‘s ochtends al vroeg uit het hotel weggegaan op zoek naar een hostelletje. Eerst te voet maar met de combinatie 'ontzettend heet' en 'zware backpacks' bleek dat toch niet de beste oplossing. Dan maar een taxi aanhouden om naar het centrum te gaan. Met een oh zo aardige taxi-chauffeur, die ons vertelde dat hij niet express door allerlei straten zou rijden om meer te verdienen, maar dat hij het wel erg fijn zou vinden als we hem iets extra's zouden geven, juist omdat hij zo eerlijk is..

Uiteindelijk en met behulp van hostelworld.com (bedankt Marja!!) hadden we een leuke nieuwe slaapplaats gevonden; Irsia BnB (Bed & Breakfast). Een hostel met heel aardig personeel, volop boeken, schone kamers en ontbijt, super dus! We hebben de tassen gedropt en zijn de stad in gegaan. Het hostel zit tegenover een grote shopping-mall, dat was al erg leuk om mee te beginnen. Ontzettend veel winkels natuurlijk, maar het leukste was wel de entertainment-floor met allerlei kermisattracties, een bowlingbaan, een bioscoop, een pijl- en boogbaan, maar het meeste bizarre was wel een achtbaan over 3 verdiepingen! Erg leuk om te zien! We hebben nog wat rondgelopen in de stad en zijn daarna teruggegaan naar het hostel. Even bijkomen van alle drukke weken. Hoe leuk het ook allemaal is om zo rond te reizen en veel te zien van andere culturen, we waren allebei toch aardig vermoeid geraakt door alle indrukken en de korte nachtjes. Nog een tijd gekletst met Patrick, een Nieuw-Zeelander, die ons een hele lijst met must-see-tips heeft gegeven voor NZ.

De volgende dagen hebben we voornamelijk lekker uitgeslapen (tot een uurtje of 8

), de stad verder bekeken (natuurlijk de Petronas-Towers!) en hier en daar lekker gegeten. We blijven ons erover verbazen dat het zo goedkoop is; we hebben bij een restaurant gegeten en waren (inclusief drankjes) samen zo'n 2 euro kwijt. En het was nog lekker ook !

Onze volgende stop werd Malaca; een stadje met een Nederlands verleden. Tijdens de VOC-tijd was dit stadje namelijk in Nederlandse handen en die geschiedenis is tegenwoordig nog terug te vinden. Het meest grappige was wel een gebouw met de naam: 'Stadthuys' en een molen op 'Dutch Square'. Aangezien we toch in de 'buurt' waren leek het ons leuk om daar eens te gaan kijken :) Tja in de buurt, ... het bleek toch een hele onderneming; eerst met de monorail naar het station KL Sentral, hier de trein genomen naar een busstation, en vanaf hier met de bus zo'n 2 uur gereden om uiteindelijk aan te komen in Malaca (waar we weer een andere bus moesten nemen naar het centrum..). Gelukkig al snel het hostel gevonden waar we al veel over op internet hadden gelezen. Het leek een leuke kamer te zijn, met veel ramen en uitzicht op de 'tuin'. Maar helaas... het bleek iets minder leuk te zijn tijdens de nacht... overal gekko's die langs ons bed over de muur renden en drieduizend muggen die Debbie helemaal lek geprikt hebben. Toch hebben we (bikkels die we zijn

) er nog 2 nachten geslapen, maar dan wel onder onze eigen klamboe.

Tja wat ga je dan doen als je Malaca wel gezien hebt, ... wij besloten om heel onlogisch naar de andere kant van Maleisië te gaan. We wilden naar de Perhentian Islands, omdat een aantal mensen dit ons hadden aangeraden. Dus de laatste dag in Melaca zijn we vroeg opgestaan om een bus te pakken naar Tampin, vanwaar we de trein hebben genomen naar Gemas. Het plan was om vanuit Gemas per jungle-trein verder te reizen naar Kota Bharu (helemaal in het noorden van Maleisië). De trein tussen Gemas en Kota Bharu heet de jungle trein omdat het langs de Taman Negara gaat; dit is het oudste regenwoud ter wereld (hoe ze dat precies hebben bepaald weten we niet, maar het klinkt leuk). Vanuit Kota Bharu konden we dan per bus naar Kota Besut gaan om daar de boot te pakken naar ons paradijsje. We hadden dus een hele reis voor de boeg en die werd nog iets langer ... Over Gemas hadden we op internet al gelezen dat het een dorp is waar héél weinig toeristen komen...nou zeg maar gerust géén toeristen (één van de minst bezochte plekken van Maleisië). We kwamen er in de loop van de ochtend aan en toen bleek dat de trein pas om 23:45 uur zou vertrekken. Dus dan maar wachten...en wachten duurt lang in een stadje waar niets te beleven is. Lang leve de KFC! We hebben geen idee waarom die er wel zat, maar we waren er erg blij mee, aangezien het stadje er niet erg fraai uit zag buiten toen het donkerder werd (en al helemaal niet toen het begon te stortregenen). Van een KFC medewerker kregen we op een gegeven moment zelfs een colaatje (hij kon het waarschijnlijk niet meer aanzien dat wij daar 10 uur binnen zaten te wachten...). De treinreis ging prima, al sliepen we niet heel veel omdat het spoor vrij onregelmatig was, maar goed, we hebben in de ochtend nog wel veel mooie natuur gezien! Bij aankomst in Kota Bahru een taxi genomen naar het busstation, waar we een bus namen richting Kota Besut, om vanaf daar een boot te nemen naar... de Perhentian Island! De Perhentian Islands bestaan uit 2 eilanden aan de noordoostkust van Maleisië. Wij hadden gekozen om te verblijven op Coral Bay, een strandje op het kleine eiland. Toen het eiland goed in zicht kwam waren we al verkocht, wat een paradijsje! Een felblauwe zee, wit strand, palmbomen en idyllische strandhuisjes. We hadden al snel een mooie chalet veroverd bij Fatimah Chalet, met uitzicht op de zee, helemaal super! En nog voor een backpack-prijsje ook ;). De eerste twee dagen lekker geluierd en wat gezwommen in de zee, samen met heel veel mooi gekleurde visjes. De derde dag hadden we een snorkel-trip geboekt bij Maya's, deze tip kregen we van een duikinstructeur op het eiland. Voor de geïnteresseerden: echt een aanrader, de prijs is hetzelfde als bij de andere tentjes, maar hier nemen ze echt de tijd voor alles, er gaat een onderwatercamera mee en de gids is perfect. We zijn bij 5 plaatsen rond de 2 eilanden gestopt en hebben heel veel mooie vissen gezien, mooi koraal, met haaien gezwommen (beetje eng...) maar het mooiste was wel de schildpadden. We hebben gewoon gezwommen met een schildpad, dat was echt ontzettend gaaf! Zo mooi om van zo dichtbij te zien, vooral als hij even met zijn kop boven water kwam om zuurstof te happen. De laatste stop was bij Romantic Beach waar erg veel Clown-visjes (Nemo) waren en nog wat baby haaien. Een hele geslaagde dag!

We hadden echt nog geen genoeg van het eiland, maar besloten na 5 dagen toch maar verder te gaan, er is immers zoveel te zien in Maleisië! We twijfelden heel erg of we naar de Cameron Highlands (theeplantages waar je goed kunt wandelen) of naar Taman Negara (regenwoud) moesten gaan. We besloten een minibus te boeken naar de Cameron Highlands. We zaten in de bus met Anne en Donald, een ander NL stel, die naar TM gingen. Tijdens de busreis begonnen wij erg te twijfelen over onze bestemming en bij de lunch (waar tevens de splitsing plaats zou vinden voor de 2 parken) hebben we gevraagd of het nog omgeboekt kon worden naar TM...en dat kon gelukkig! Bij aankomst in Kuala Tahan (een klein plaatsje van waaruit je het natuurpark in kan) hebben we met Anne en Donald een leuk hostel gevonden, in hippie-stijl. Die avond hebben we een Jungle Night Walk gedaan. We hebben wel wat diertjes gezien (slang, spin, schorpioen e.d.) maar het was geen groot succes, aangezien er nog driehonderd andere mensen liepen en onze gids onverstaanbaar was. De volgende dag met z'n vieren een route uitgestippeld en ook de Canopy Walk gedaan, een wandelpad in de jungle op 50 meter hoogte...soms een beetje eng! De route was erg gaaf, we zijn bijna niemand tegengekomen en de omgeving en de geluiden gaven ons het gevoel dat we echt alleen in de jungle waren. Het enige nadeel is dat er erg veel bloedzuigers zijn, vieze beestjes! We gaan dus nog op zoek naar anti-bloedzuiger-sokken/zakken voor Borneo! Maar het was wederom een geslaagde dag! De laatste dag hebben we een boot gepakt die ons in 2 uur naar Kuala Tembeling bracht. De boottocht ging over een rivier langs de Taman Negara. Onderweg hebben we de jungle echt goed kunnen bekijken en hebben nog wat dieren gespot, waaronder hele mooie vogels en aapjes! En we hebben de Orang Asli gezien (Maleisische bewoners van de jungle). In Kuala Tembeling hebben we een bus gepakt naar Jerantut. Dat was dan het westelijk gedeelte van Maleisië voor ons. Op naar Borneo!

Liefs van ons (sorry het is een beetje een lang verhaal geworden)!